кніга Адкрыцці
кіраўнік 1
1 Адкрыцьцё Ісуса Хрыста, якое даў Яму Бог, каб паказаць рабам Сваім, што мае быць неўзабаве спраўдзілася; і ён паказаў, паслаўшы яго праз Свайго анёла рабу Свайму Яну:
2 Хто засьведчыў слова Божага, і сьведчаньне Ісуса Хрыста, і ўсіх рэчаў, якія ён бачыў.
3 Дабрашчасны, хто чытае і слухае словы прароцтва гэтага і захаваць тыя рэчы, якія напісаны ў ім: бо час пад рукой.
4 Ян сямі цэрквам, якія ў Азіі: мілата вам і мір ад Таго, і які быў, і які павінен прыйсці; і ад сямі духаў, што перад тронам Ягоным;
5 і ад Ісуса Хрыста, Які ёсьць сьведка верны, Першынец зь мёртвых і ўладыка цароў зямных. Таго, што палюбіў нас і абмыў нас ад грахоў нашых Крывёю Сваёю,
6. І зрабіў нас царамі і сьвятарамі Богу і Айцу Свайму; Яму слава і ўлада на векі вечныя. Амэн.
7 Вось, ідзе з хмарамі; і кожны вачэй пабачыць яго, і тыя, якія пракалолі яго, і ўсе плямёны зямныя галасіць з-за яго. Тым не менш, амін.
8 Я ёсьць Альфа і Амега, пачатак і канец, кажа Гасподзь, які ёсць, і які быў, і прыйдзе, Усеўладны.
9 Я, Ян, брат ваш і супольнік у скрусе і ў валадарстве і ў цярпеньнях Ісуса Хрыста, быў на востраве, які называецца Патмос, за слова Божае і за сьведчаньне Ісуса Хрыста.
10 Я быў у духу ў дзень нядзельны і чуў за сабою гучны голас, быццам трубны,
11 кажучы: Я ёсьць Альфа і Амега, першы і апошні, і, што бачыш, напішы ў кнігу і адправіць яго да сямі цэрквам, якія ў Азіі; да Эфесе, і да Сьмірну, і да Пергам і Фіятыру і Сардыс, і да Філадэльфіі, і Лаадыкію.
12 І я павярнуўся, каб убачыць, чый голас, які гаварыў са мной. І абярнуўшыся, убачыў сем залатых сьветачаў;
13 І пасярод сямі сьветачаў, падобнага на Сына Чалавечага, апрануты ў ў вопратку ўніз да нагі, і грудзях з залатым поясам.
14 галава ў Яго і валасы белыя, як воўну, як снег; і яго вочы былі як полымя агню;
15 і ногі ў Яго падобныя да халкалівану, як распаленыя ў печы; і яго голас, як шум водаў вялікіх.
16 Ён трымаў у правай руцэ сем зорак, і з вуснаў ягоных выходзіў востры з двух бакоў меч, і твар яго, як сонца, што зьзяе ў сіле сваёй.
17 І калі я ўбачыў яго, я ўпаў да яго ног, як мёртвы. І ён паклаў правую руку на мяне, і сказаў мне: ня бойся; Я першы і апошні:
18 Я жывы, і быў мёртвы; і вось, Я жывы на векі вечныя, амін; і маю ключы пекла і смерці.
19 Дык вось, напішы, што ты бачыў, і што ёсць, і тое, што будзе пасля гэтага;
20 Таямніца сямі зорак, якія ты бачыў у правіцы Маёй, і сямі залатых сьветачаў. Сем зорак сутнасць анёлы сямі цэркваў: і сем сьветачаў, якія ты бачыў, ёсьць сем цэркваў.
выкрыццё
кіраўнік 2
1 Ангелу Эфэскай царквы напішы: Так кажа Той, Хто трымае сем зорак у правай руцэ, які ходзіць сярод сямі залатых сьветачаў;
2 Я ведаю справы твае, і працу тваю, і цярплівасьць тваю, і як ты не можаш трываць распусных, і спакусіў іх, якія кажуць, што яны апосталы, і не з'яўляюцца, і знайшоў, што яны хлусы;
3 І ты шмат перажываў і маеш цярпенне, і дзеля імя Майго працаваў і не зьнемагаў.
4 Тым не менш я супроць цябе тое, што ты пакінуў першую любоў тваю.
5 Дык узгадай, адкуль ты ўпаў, і пакайся, і рабі ранейшыя ўчынкі; ці інакш я прыйду да цябе, і зрушу сьветач твой зь месца ягонага, калі не пакаешся.
6 Але гэта ты, што ты ненавідзіш справы Мікалаітаў, якія я ненавіджу.
7 Хто мае вуха, хай чуе, што Дух кажа цэрквам; Пераможцу дам паспытаць ад дрэва жыцьця, што сярод раю Божага.
8 І анёлу царквы ў Сьмірну напішы Так кажа першы і апошні, які быў мёртвы, і жывы;
9 Я ведаю твае дзеі, і скруху, і галечу (зрэшты ты багаты), і праклёны ад тых, якія кажуць, што яны Юдэі, а яны не такія, а зборня сатанінская.
10 Ня бойся нічога з тых рэчаў, якіх ты не пакутуе: вось, д'ябал будзе ўкідаць з асяродзьдзя вас у цямніцу, каб вы маглі быць судзімыя; і будзеце мець скруху дзён дзесяць: Будзь верны да сьмерці, і дам табе вянок жыцьця.
11 Хто мае вуха, хай чуе, што Дух кажа цэрквам: Пераможца не зазнае шкоды ад другое сьмерці.
12 І анёлу царквы ў Пергамскай запісу; Так кажа мае востры з двух бакоў меч;
13 Я ведаю твае справы, і што ты жывеш там, дзе трон сатаны, і ты трымаеш імя Маё, і ня зрокся веры Мае нават у тыя дні, дзе верны сьведка Мой Анціпа пакутніка, які быў забіты ў вас, дзе сатана , жыве.
14 Але ў мяне ёсць крыху супроць цябе, таму што ты там такія, што трымаюцца вучэньня Валаама, які навучыў Валака ўвесьці ў спакусу сыноў Ізраілевых, каб яны елі ідалаахвярнае і здзяйснялі блуд.
15 Так і ў цябе ёсьць прыхільнікі вучэньня Мікалаітаў, якое Я ненавіджу.
16 Павініся; ці інакш я прыйду да цябе, і будзе змагацца з імі мячом вуснаў Маіх.
17 Хто мае вуха, хай чуе, што Дух кажа цэрквам: Пераможцу дам спажываць патаемную манну, і дам яму белы камень і на камені напісанае новае імя, якога ніхто не ведае, акрамя таго, хто атрымлівае.
18 І анёлу царквы ў Фіятыры напішы Так кажа Сын Божы, у Якога вочы падобна полымя агню, і ногі падобныя да халкалівану
19 Я ведаю твае справы, і любоў, і служэньне, і веру, і цярплівасьць тваю, і твае справы; і апошняе, каб быць больш, чым першы.
20 Але маю крыху супроць цябе, таму што ты пакутуеш, што жонцы Езавэлі, якая сябе называе прарочыцай, вучыць і ўводзіць у зман рабоў Маіх, блудадзейнічаць, і есьці ідалаахвярнае.
21 І Я даў ёй часу пакаяцца ў яе распусты; і яна не пакаялася.
22 Вось, я кіну яе ў ложак, і распусьце зь ёю, у вялікую скруху, калі не пакаюцца ў справах сваіх.
23 І я заб'ю яе дзяцей са смерцю; і ўсе цэрквы даведаюцца, што Я Той, Хто выпрабоўвае сэрцы і вантробы; і аддам кожнаму з вас па справах вашым.
24 Але да вас я кажу, і да астатніх Фіятырскай, як многія, як ня гэта вучэнне, і якія ня ведаюць так званых глыбіняў сатанінскіх, яны кажуць; Я накладу на вас іншага цяжару.
25 Але тое, што вы маеце, трымайце, пакуль прыйду.
26 І той, хто перамагае і захоўвае дзеі Мае да канца, таму дам уладу над паганцамі:
27 І ён будзе пасьвіць іх жазлом жалезным; як посуд гліняны, яны зламаюцца, як і Я атрымаў уладу ад Айца Майго.
28 І дам яму зорку ранішнюю.
29 Хто мае вуха, хай чуе, што Дух кажа цэрквам:
выкрыццё
кіраўнік 3
1. І анёлу царквы ў Сардысе напішы Так кажа мае сем духаў Божых і сем зорак; Я ведаю твае справы, што ты носіш імя, што ты жывеш, і ты мёртвы.
2 Будзьце пільныя, і ўмацаваць рэчы, якія застаюцца, што гатовыя памерці, бо я не знайшоў справы твае былі дасканалыя прад Богам.
3 Узгадай, што ты прыняў і чуў, і захоўвай і пакайся. Калі ж ня будзеш чуваць, дык Я найду на цябе, як злодзей, і ты не даведаешся, у які гадзіну знайду на цябе.
4. Ты маеш некалькі імёнаў, нават у Сарды, якія не апаганілі вопраткі сваёй; і яны будуць хадзіць са Мною ў белым, бо яны вартыя.
5 Пераможца, тое ж самае павінна быць апранутыя ў белае адзеньне; і я не сатру імя ягонага з кнігі жыцьця, але я вызнаю імя ягонае прад Айцом Маім і прад анёламі Ягонымі.
6 Хто мае вуха, хай чуе, што Дух кажа цэрквам.
7 І анёлу Філядэльфійскай царквы напішы: Так кажа ён, што свята, ён гэта праўда, той, які мае ключ Давідаў, што адчыняе, і ніхто не замкне; стуляе, і ніхто не адчыніць;
8 Я ведаю твае справы: вось, Я адчыніў перад табою дзьверы, і ніхто ня можа зачыніць іх; ты няшмат маеш сілы, і захаваў слова Маё, і ня выракся імя Майго.
9 Вось, Я зраблю, што з сатанінскае зборні, якія кажуць, што яны Юдэі, а яны не такія, а хлусяць; вось, Я зраблю, што яны прыйдуць і паклоняцца перад нагамі тваімі, і ўведаюць, што Я палюбіў цябе.
10 Як што ты захаваў слова цярплівасьці Маёй, дык і Я захаваю цябе ад гадзіны спакушэньня, якая прыйдзе на ўвесь сьвет, каб выпрабаваць жыхароў зямлі.
11 Вось, прыйду неўзабаве: трымай, што маеш, каб хто не ўхапіў вянка твайго.
12 Пераможцу Я зраблю стаўпом у храме Бога Майго, і ён ужо ня выйдзе вонкі; і напішу на ім імя Бога Майго і імя горада Бога Майго, новага Ерусаліма , які сыходзіць з неба ад Бога майго, і Я напішу на ім імя маё новае.
13 Хто мае вуха, хай чуе, што Дух кажа цэрквам.
14 І анёлу царквы напішы Лаодикийцы; Так кажа Амін, сьведка верны і сапраўдны, пачатак тварэньня Божага;
15 Я ведаю твае справы; ты ні халодны, ні гарачы: калі б ты быў халодны альбо гарачы.
16 Але як што ты цёплы, і ні халодны, ні гарачы, дык выкіну цябе з вуснаў Маіх.
17. Бо ты кажаш: я багаты, і павялічылася з таварамі, і маюць патрэбу ў нішто; а не ведаеш, што ты няшчасны і жалю варты, і ўбогі, і сьляпы, і голы:
18 Раю табе купіць у Мяне золата, вагнём ачышчанае, каб табе разбагацець; і белую вопратку, што ты можаш быць апрануты, і сорам галізны тваёй ня з'яўляюцца; і памаж вочы твае з вочнай маззю, што ты можаш бачыць.
19 Як шмат, як я люблю, тых выкрываю і караю быць дбайным і пакайся.
20 Вось, я стаю каля дзвярэй і стукаюся: калі хто пачуе голас Мой і адчыніць дзьверы, увайду да яго і буду вячэраць зь ім, і ён са мной.
21 Пераможцу дам сесьці са Мною на троне Маім, як і Я перамог і сеў з Айцом Маім на троне Ягоным.
22 Хто мае вуха, хай чуе, што Дух кажа цэрквам.
выкрыццё
кіраўнік 4
1. Пасьля гэтага я глянуў, і вось, дзверы была адкрыта ў небе, і першы голас, які я чуў як бы гук трубы, які гаварыў са мной; які сказаў: узыдзі сюды, і пакажу табе, што мае быць пасьля гэтага.
2 І адразу я быў у духу; і вось, трон стаяў на небе, і адзін сядзеў на троне.
3. І сказаў Той, Хто сядзеў было глядзець на як яшма і сардзіны камень, і вясёлка вакол трона, з выгляду, як смарагду.
4 І навокал трона дваццаць чатыры троны; а на тронах бачыў я дваццаць чатыры старцы, якія апранутыя былі ў белае адзеньне; і яны мелі на галовах сваіх залатыя вянкі.
5 І ад пасаду зыходзілі маланкі і грымоты і галасы, і сем сьветачаў вогненных гарэлі перад тронам, якія ёсьць сем духаў Божых.
6 І перад тронам мора шкляное, падобнае да крышталю; і пасярод трона і навокал трона чатыры жывыя істоты, поўныя вачэй спераду і ззаду.
7 І першае жывёла было падобна да льва, і другое жывёла падобна цяляці, і трэцяе жывёла мела аблічча, як чалавек, і чацвёртае жывёла падобна арлу які ляціць.
8 І чатыры жывыя істоты мелі кожны з іх па шэсьць крылаў вакол яго; і яны былі поўныя вачэй ўнутры, і яны не адпачываць днём і ноччу, кажучы: Сьвяты, сьвяты, сьвяты Гасподзь Бог Усеўладны, Які быў, ёсць, і прыйдзе.
9 І калі жывёлы аддаюць славу і гонар і падзяку Таму, Хто сядзіць на троне, Хто жыве ва векі вякоў,
10 дваццаць чатыры старцы падаюць перад Тым, Хто сядзіць на троне, і пакланяюцца Хто жыве ва векі вечныя, і ўскладаюць вянкі свае перад тронам, кажучы:
11 Ты варты, Госпадзе, прыняць славу і гонар і сілу, бо Ты стварыў усё, і ўсё па Тваёй волі існуе і створана.
выкрыццё
раздзел 5
1. І бачыў я ў правіцы ў Таго, Хто сядзеў на троне, кнігу, напісаную ўсярэдзіне і звонку, запячатаную на сем пячатак.
2. І ўбачыў я анёла магутнага, Які абвяшчаў гучным голасам: хто варты разгарнуць гэтую кнігу і зьняць пячаткі зь яе?
3. І ніхто на небе, ні на зямлі, ні пад зямлёй, не быў у стане адкрыць кнігу, ні зірнуць у яе.
4. І я моцна плакаў, таму што ні адзін чалавек не знайшлося вартага разгарнуць і чытаць кнігу, ні зірнуць у яе.
5. І адзін старац сказаў мне: ня плач, вось, леў з калена Юдавага, корань Давідаў, перамог, каб адкрыць кнігу і зьняць сем пячатак яе.
6. І я глянуў, і вось, пасярод трона і чатырох жывых істотаў, і сярод старцаў стаяла Ягня нібы заколатае, які мае сем рагоў і сем вачэй, якія ёсьць сем духаў бога, пасланых на ўсю зямлю.
7. І Ён прыйшоў і ўзяў кнігу з правіцы Таго, Хто сядзеў на троне.
8 І калі ён узяў кнігу, тады чатыры жывыя істоты і дваццаць чатыры старцы ўпалі перад Ягнём, маючы кожны гусьлі і залатыя чары, поўныя фіміяму, якія ёсьць малітвы святых.
9 і сьпяваюць новую песьню, кажучы: Ты варты ўзяць кнігу і зняць з яе пячаткі, бо Ты быў заколаты, і адкупіў нас Богу крывёю тваёю з кожнага калена і мовы, і людзі, і нацыі;
10 І зрабіў нас нашымі царамі і сьвятарамі Богу і мы будзем валадарыць на зямлі.
11 І я бачыў, і чуў голас многіх анёлаў вакол трона і жывёл і старцаў, і лікам іх было дзесяць тысяч разоў па дзесяць тысяч, і тысячы тысяч;
12 якія гаварылі гучным голасам: вартае Ягня заколатае прыняць сілу і багацьце, і мудрасьць і моц, і гонар і славу і дабраславеньне.
13 І кожнае стварэньне, якое ёсьць на небе і на зямлі, і пад зямлёй, і такія, як у моры, і ўсё, што ў іх, чуў я, кажучы, дабраславеньне і гонар, і слава, і дзяржава да таго, хто сядзеў на троне, і Ягняці на вякі вякоў.
14 І чатыры жывыя істоты казалі: амін. І дваццаць чатыры старцы пакланіліся жыве ва векі вечныя.
выкрыццё
кіраўнік 6
1. І я бачыў, што Ягня адкрыў адзін з сямі пячатак, і я пачуў, як гэта было грамавым, адзін з чатырох жывёл, кажучы: ідзі і глядзі.
2 І я бачыў, і вось, конь белы, і які сядзіць на ім быў лук; і карона была дадзена яму, і ён выйшаў пераможны, і каб перамагчы.
3. І калі Ён зьняў другую пячатку, я чуў другую жывую істоту: ідзі і глядзі.
4 І выйшаў другі конь гняды; і дадзена яму, што сеў на яго, каб узяць мір з зямлі, і што яны павінны забіваць адзін аднаго; і дадзены яму вялікі меч.
5 І калі ён зьняў трэйцюю пячатку, я чуў трэцяе жывую істоту: ідзі і глядзі. І я глянуў, і вось, конь вараны; і той, хто сядзеў на ім была пара рэшткаў ў яго руцэ.
6. І чуў я голас пасярод чатырох жывёл, які казаў: мера пшаніцы за дынар, і тры меры ячменю за дынар; і паглядзець, ты балюча не алей і віно.
7 І калі ён зьняў чацьвёртую пячатку, я чуў голас чацьвёртай жывой істоты, які казаў: ідзі і глядзі.
8 І я зірнуў, і вось, конь бледны, і яго імя, які сядзіць на ім была смерць, і пекла ішло за ім. І дадзена было ім над чацвёртай часткай зямлі, каб забіць мечам і голадам, і пошасьцю, і звярамі зямнымі.
9 І калі ён адкрыў пятую пячатку, я ўбачыў пад ахвярнікам душы забітых за слова Божае і за сьведчаньне, якое яны займалі:
10 І залямантавалі яны моцным голасам, кажучы: дакуль, Уладыка сьвяты і праведны, ня судзіш і адпомсціць за кроў нашу жыхарам зямным?
11 І белыя адзення дадзена было кожнаму з іх; і ён сказаў ім, каб яны супакоіліся яшчэ на малы час, пакуль і супрацоўнікі іх і браты іхнія, якія будуць забітыя, як і яны, павінны быць выкананы.
12 І я бачыў, калі ён зьняў шостую пячатку, і вось, стаўся вялікі землятрус; і сонца счарнела, як валасяніца, і месяц зрабіўся бы кроў;
13 І зоркі нябесныя ўпалі на зямлю, як смакоўніца, выганяе яе няспелыя смоквы, калі яна падтрасаюць ад моцнага ветру.
14 І неба адбылі як скрутак, калі ён згорнуты разам; і кожная гара і выспа рушылі зь месцаў сваіх.
15 І цары зямныя, і вяльможы, і багатыя, і тысячнікі, і моцныя, і кожны раб і кожны вольнік схаваліся ў пячоры і ў цясьніны гор;
16 І кажуць гарам і камяням: упадзеце на нас і схавайце нас ад аблічча Таго, Хто сядзеў на троне, і ад гневу Ягняці:
17. Бо вялікі дзень гневу Яго; і хто можа выстаяць?
Revelation
Chapter 7
1 And after these things I saw four angels standing on the four corners of the earth, holding the four winds of the earth, that the wind should not blow on the earth, nor on the sea, nor on any tree.
2 And I saw another angel ascending from the east, having the seal of the living God: and he cried with a loud voice to the four angels, to whom it was given to hurt the earth and the sea,
3 Saying, Hurt not the earth, neither the sea, nor the trees, till we have sealed the servants of our God in their foreheads.
4 And I heard the number of them which were sealed: and there were sealed an hundred and forty and four thousand of all the tribes of the children of Israel.
5 Of the tribe of Juda were sealed twelve thousand. Of the tribe of Reuben were sealed twelve thousand. Of the tribe of Gad were sealed twelve thousand.
6 з калена Асіра запячатана дванаццаць тысяч. З калена Nepthalim запячатана дванаццаць тысяч. З племя Манасіі запячатана дванаццаць тысяч.
7 з калена Сымонавага запячатана дванаццаць тысяч. З калена Левія запячатана дванаццаць тысяч. З калена Ісахаравага запячатана дванаццаць тысяч.
8 з калена Завулонавых запячатана дванаццаць тысяч. З калена Язэпавага запячатана дванаццаць тысяч. З калена Веньямінавага запячатана дванаццаць тысяч.
9 Пасьля гэтага зірнуў я, і вось, вялікае мноства людзей, якога ніхто ня мог палічыць, з усіх плямёнаў і каленаў, і народаў і моў, стаяла перад тронам і перад Ягнём, у белай вопратцы і з пальмавымі галінамі у іх руках;
10 І крычалі гучным голасам, кажучы: выратаванне Богу нашаму, Які сядзіць на троне, і Ягняці.
11 І ўсе анёлы стаялі вакол трона і старцаў і чатырох жывых істотаў, і ўпалі перад тронам, і пакланіліся Богу,
12 кажучы: амін: Дабраславеньне, і слава, і мудрасьць і падзяка, і гонар і сіла, і, магчыма, Богу нашаму на векі вечныя. Амэн.
13 І адзін старац сказаў мне: што гэта апранутыя ў белыя адзення? і адкуль прыйшлі?
14 І я сказаў яму: ты ведаеш, спадар. І ён сказаў мне: гэта тыя, якія прыйшлі ад вялікай смутку, і абмылі вопратку сваю, і зрабіў іх белыя ў крыві Ягняці.
15 За гэта яны знаходзяцца цяпер перад тронам Бога і служаць Яму дзень і ноч у храме Ягоным, і Той, Хто сядзеў на троне, будзе жыць у іх.
Яны не 16 будзе галодны ня больш, ні смагі больш; наперад ня будзе паліць іх сонца і ніякай спёка.
17 Бо Ягня, Які сярод прастола, будзе пасьвіць іх і вадзіць іх на жывыя крыніцы водаў: і вытра Бог кожную слязу з вачэй іхніх.
выкрыццё
кіраўнік 8
1. І калі ён зьняў сёмую пячатку, моўча паўстала на небе, як бы на паўгадзіны.
2 І я бачыў сем анёлаў, якія стаялі перад Богам; і ім былі дадзены сем труб.
3 І прыйшоў іншы анёл і стаў перад ахвярнікам, трымаючы залатое кадзіла; і дадзена было яму багата фіміяму, каб ён павінен прапанаваць яго з малітвамі ўсіх сьвятых усклаў яго на залаты ахвярнік, які перад пасадам.
4 І ўзьнёсься дым фіміяму з малітвамі сьвятых, ўзыходзіў перад Богам з рукі анёла.
5 І ўзяў анёл кадзіла, і напоўніў яе агнём з ахвярніка, і кінуў на зямлю: і ўчыніліся галасы і грымоты, і маланкі і землятрусы.
6 І сем анёлаў, што мелі сем труб, падрыхтаваліся трубіць.
7 Першы анёл затрубіў, і зрабіўся град і агонь, змешаныя з крывёю, і апалі на зямлю; і траціна ўсіх дрэваў згарэла, і ўся трава зялёная згарэла.
8 І другі анёл затрубіў, і як бы вялікая гара, вагнём распаленая быў кінуты ў мора, і траціна мора зрабілася крывёю;
9 І траціна жывога стварэньня ў моры, і мелі жыццё, памёр; і траціна караблёў былі знішчаны.
10 And the third angel sounded, and there fell a great star from heaven, burning as it were a lamp, and it fell upon the third part of the rivers, and upon the fountains of waters;
11 And the name of the star is called Wormwood: and the third part of the waters became wormwood; and many men died of the waters, because they were made bitter.
12 And the fourth angel sounded, and the third part of the sun was smitten, and the third part of the moon, and the third part of the stars; so as the third part of them was darkened, and the day shone not for a third part of it, and the night likewise.
13 And I beheld, and heard an angel flying through the midst of heaven, saying with a loud voice, Woe, woe, woe, to the inhabiters of the earth by reason of the other voices of the trumpet of the three angels, which are yet to sound!
Revelation
Chapter 9
1 And the fifth angel sounded, and I saw a star fall from heaven unto the earth: and to him was given the key of the bottomless pit.
2 And he opened the bottomless pit; and there arose a smoke out of the pit, as the smoke of a great furnace; and the sun and the air were darkened by reason of the smoke of the pit.
3 And there came out of the smoke locusts upon the earth: and unto them was given power, as the scorpions of the earth have power.
4 And it was commanded them that they should not hurt the grass of the earth, neither any green thing, neither any tree; but only those men which have not the seal of God in their foreheads.
5 And to them it was given that they should not kill them, but that they should be tormented five months: and their torment was as the torment of a scorpion, when he striketh a man.
6 And in those days shall men seek death, and shall not find it; and shall desire to die, and death shall flee from them.
7 And the shapes of the locusts were like unto horses prepared unto battle; and on their heads were as it were crowns like gold, and their faces were as the faces of men.
8 And they had hair as the hair of women, and their teeth were as the teeth of lions.
9 And they had breastplates, as it were breastplates of iron; and the sound of their wings was as the sound of chariots of many horses running to battle.
10 And they had tails like unto scorpions, and there were stings in their tails: and their power was to hurt men five months.
11 And they had a king over them, which is the angel of the bottomless pit, whose name in the Hebrew tongue is Abaddon, but in the Greek tongue hath his name Apollyon.
12 One woe is past; and, behold, there come two woes more hereafter.
13 And the sixth angel sounded, and I heard a voice from the four horns of the golden altar which is before God,
14 Saying to the sixth angel which had the trumpet, Loose the four angels which are bound in the great river Euphrates.
15 And the four angels were loosed, which were prepared for an hour, and a day, and a month, and a year, for to slay the third part of men.
16 And the number of the army of the horsemen were two hundred thousand thousand: and I heard the number of them.
17 And thus I saw the horses in the vision, and them that sat on them, having breastplates of fire, and of jacinth, and brimstone: and the heads of the horses were as the heads of lions; and out of their mouths issued fire and smoke and brimstone.
18 Ад гэтых трох была трэцяя частка людзей, забітых, агнём і дымам, і серы, выходзяць з роту іх.
19. Бо сіла знаходзіцца ў роце, і ў хвастах у іх: бо хвасты іх былі падобныя да зьмеяў і мелі галовы, і імі яны чынілі шкоду.
20 І астатнія людзі, якія не памерлі ад гэтых пошасьцяў, не раскаяліся ў справах рук сваіх, што яны не павінны пакланяцца дэманам і ідалам з золата, срэбра і медзі і каменя, а з дрэва: якія і не можа бачыць, ні чуць, ні хадзіць:
21 і не пакаяліся яны ў забойствах сваіх, ні ў вядзьмарства, ні іх блудам, ні ў крадзяжы.
выкрыццё
кіраўнік 10
1. І ўбачыў я другога анёла моцнага, які сыходзіў зь неба, апрануты ў хмару; і вясёлка была на галаву ягоную, і твар яго было як бы сонца, і ногі яго як слупы вогненныя:
2. І было ў яго ў руцэ кніжка разгорнутая і паставіў ён правую нагу на мора, а левую на зямлю,
3 І крычалі гучным голасам, як рыкае леў, і калі ён усклікнуў, тады сем грамоў прамовілі галасамі сваімі.
4 І калі сем грамоў прамовілі галасамі сваімі, я хацеў быў пісаць: і я пачуў голас з неба, які казаў мне: хавай, што сказалі сем грамоў, і ня пішы гэтага.
5 І анёл, якога я бачыў, як стаяў на моры і на зямлі, падняў руку сваю да неба,
6 і прысягаў Які жыве ва векі вечныя, Які стварыў неба і ўсё, што ў ім ёсць, і зямля, і ўсё, што на ёй, і мора, і ўсё, што ў ім, што павінна быць час больш не:
7 Але ў дні голас сёмы анёл, калі ён затрубіць, спраўдзіцца тайна Божая павінна быць скончана, як Ён абвясьціў рабам Сваім прарокам.
8 І голас, які я зноў чуў з неба, звярнуўшыся да мяне, і сказаў: ідзі, вазьмі разгорнутую кніжку, якая адкрыта ў руцэ анёла, які стаіць на моры і на зямлі.
9 І я пайшоў да анёла і сказаў яму: дай мне кніжку. І ён сказаў мне: вазьмі і зьеж яе; і гэта будзе горкая ў чэраве тваім, але яно ў вуснах тваіх будзе салодкая, як мёд.
10 І ўзяў я кніжку з рукі анёла, і зьеў яе; і гэта было ў маім роце салодкі, як мёд, і як толькі я зьеў яе, мой жывот быў горкім.
11 І сказаў ён мне: табе належыць зноў прарочыць перад многімі народамі і нацыямі, і моў, і каралёў.
выкрыццё
кіраўнік 11
1. І дадзена мне трысьціна, падобна стрыжня, і анёл стаяў, кажучы: устань, абмерай храм Божы і ахвярнік, і тых, што пакланяюцца ў ім.
2 Але суд, які без храма выключы і не абмярай яго; бо ён дадзены язычнікам :: і сьвяты горад яны таптаць сорак два месяцы.
3. І дам двум сьведкам Маім, і яны будуць прарочыць тысячу дзьвесьце шасьцьдзясят дзён, апранутыя ў вярэту.
4 Гэта дзьве масьліны і два сьветачы, што стаяць прад Богам зямлі.
5. І калі хто захоча іх пакрыўдзіць, то агонь выйдзе з вуснаў іх і зжарэ ворагаў іхніх; калі хто захоча іх пакрыўдзіць, то ён павінен такім чынам быць забітым.
6 These have power to shut heaven, that it rain not in the days of their prophecy: and have power over waters to turn them to blood, and to smite the earth with all plagues, as often as they will.
7 And when they shall have finished their testimony, the beast that ascendeth out of the bottomless pit shall make war against them, and shall overcome them, and kill them.
8 And their dead bodies shall lie in the street of the great city, which spiritually is called Sodom and Egypt, where also our Lord was crucified.
9 And they of the people and kindreds and tongues and nations shall see their dead bodies three days and an half, and shall not suffer their dead bodies to be put in graves.
10 And they that dwell upon the earth shall rejoice over them, and make merry, and shall send gifts one to another; because these two prophets tormented them that dwelt on the earth.
11 And after three days and an half the Spirit of life from God entered into them, and they stood upon their feet; and great fear fell upon them which saw them.
12 And they heard a great voice from heaven saying unto them, Come up hither. And they ascended up to heaven in a cloud; and their enemies beheld them.
13 And the same hour was there a great earthquake, and the tenth part of the city fell, and in the earthquake were slain of men seven thousand: and the remnant were affrighted, and gave glory to the God of heaven.
14 The second woe is past; and, behold, the third woe cometh quickly.
15 And the seventh angel sounded; and there were great voices in heaven, saying, The kingdoms of this world are become the kingdoms of our Lord, and of his Christ; and he shall reign for ever and ever.
16 And the four and twenty elders, which sat before God on their seats, fell upon their faces, and worshipped God,
17 Saying, We give thee thanks, O Lord God Almighty, which art, and wast, and art to come; because thou hast taken to thee thy great power, and hast reigned.
18 And the nations were angry, and thy wrath is come, and the time of the dead, that they should be judged, and that thou shouldest give reward unto thy servants the prophets, and to the saints, and them that fear thy name, small and great; and shouldest destroy them which destroy the earth.
19 And the temple of God was opened in heaven, and there was seen in his temple the ark of his testament: and there were lightnings, and voices, and thunderings, and an earthquake, and great hail.
Revelation
Chapter 12
1 And there appeared a great wonder in heaven; a woman clothed with the sun, and the moon under her feet, and upon her head a crown of twelve stars:
2 And she being with child cried, travailing in birth, and pained to be delivered.
3 And there appeared another wonder in heaven; and behold a great red dragon, having seven heads and ten horns, and seven crowns upon his heads.
4 And his tail drew the third part of the stars of heaven, and did cast them to the earth: and the dragon stood before the woman which was ready to be delivered, for to devour her child as soon as it was born.
5 And she brought forth a man child, who was to rule all nations with a rod of iron: and her child was caught up unto God, and to his throne.
6 And the woman fled into the wilderness, where she hath a place prepared of God, that they should feed her there a thousand two hundred and threescore days.
7 And there was war in heaven: Michael and his angels fought against the dragon; and the dragon fought and his angels,
8 And prevailed not; neither was their place found any more in heaven.
9 And the great dragon was cast out, that old serpent, called the Devil, and Satan, which deceiveth the whole world: he was cast out into the earth, and his angels were cast out with him.
10 І пачуў я гучны голас, які гаварыў на небе: цяпер настала збавеньне і сіла і царства Бога нашага і ўлада Хрыста Ягонага, бо братоў нашых скінуты, якія абвінавацілі іх перад Богам нашым дзень і ўначы.
11 яны перамаглі яго крывёю Ягняці і словам сьведчаньня свайго; і не палюбілі душаў сваіх нават да смерці.
12 Дык вось, весялецеся, нябёсы і якія насяляюць у іх. Гора жывым на зямлі і на моры! д'яблу сышоў да вас, якія маюць вялікі гнеў, таму што ён ведае, што ён мае, але за кароткі час.
13 І калі цмок убачыў, што скінуты на зямлю, пачаў прасьледаваць жанчыну, якая нарадзіла дзіця мужчынскага полу.
14 І дадзены былі жанчыне два крылы вялікага арла, каб яна ляцела ў пустыню ў сваё месца, дзе кармілася на працягу часу, і час, і палову часу, ад асобы змея.
15 І пусьціў зьмей з пашчы сваёй ваду як раку пасля таго, як жанчыны, што можа прывесці да яе захапляцца патопу.
16 І зямля дапамагла жанчыне, і зямля адкрыла рот, і паглынула раку, якую пусьціў цмок з яго рота.
17 І раз'яюшыўся цмок на жанчыну і пайшоў, каб уступіць у бойку з астатнімі ад насеньня яе, якія захоўваюць запаведзі Божыя і маюць сьведчаньне Ісуса Хрыста.
выкрыццё
кіраўнік 13
1. І стаў я на пяску марскім, і ўбачыў звера падымаюцца з мора, з сямю галовамі і дзесяццю рагамі, і на рагах у яго было дзесяць крон, а на галовах ягоных назовы богазьняважлівыя.
2 Звер, якога я бачыў, быў падобны да барса, і ногі яго былі як ногі мядзведзя, а пашча ў яго як пашча ў льва; і даў яму цмок сілу сваю і трон свой і вялікую ўладу.
3 I я ўбачыў адну з галоў яго як бы сьмяротна была параненая; і яго сьмяротная рана зажыла, і ўсё дзівавала звера.
4 і пакланіліся цмоку, які даў зьверу ўладу, і пакланіліся зьверу, кажучы: хто падобны да зьвера гэтага хто можа зваяваць яго?
5 І дадзена было яму вусны, якія гавораць горда і богазьняважліва і дадзена яму дзейнічаць сорак два месяцы.
6. І разьзявіў ён вусны свае для кляцьбы на Бога, каб клясьці імя Ягонае і жытлішча Ягонае і тых, хто жыве на небе.
7 І дадзена яму было весьці вайну са сьвятымі і перамагчы іх; і дадзена яму ўлада над усякім каленам і народам, і мовай і народаў.
8 І ўсе, хто жыве на зямлі будуць пакланяцца яму, чые імёны не напісаны ў кнізе жыцьця ў Ягняці, заколатага ад стварэньня сьвету.
9 Калі хто мае вуха, хай чуе.
10 Той, хто вядзе ў палон, той сам пойдзе ў палон; ён, які забіў з мячом павінен быць забіты мячом. Тут цярпенне і вера сьвятых.
11 І ўбачыў я другога зьвера, які выходзіць з зямлі; ён меў два рогі, як ягня, і гаварыў, як цмок.
12 Ён дзейнічае ўсю сілу першага звера перад ім, і прымушае ўсю зямлю і насельнікаў яе пакланяцца першаму зьверу, у якога сьмяротная рана ачуняла.
13 And he doeth great wonders, so that he maketh fire come down from heaven on the earth in the sight of men,
14 And deceiveth them that dwell on the earth by the means of those miracles which he had power to do in the sight of the beast; saying to them that dwell on the earth, that they should make an image to the beast, which had the wound by a sword, and did live.
15 And he had power to give life unto the image of the beast, that the image of the beast should both speak, and cause that as many as would not worship the image of the beast should be killed.
16 And he causeth all, both small and great, rich and poor, free and bond, to receive a mark in their right hand, or in their foreheads:
17 And that no man might buy or sell, save he that had the mark, or the name of the beast, or the number of his name.
18 Here is wisdom. Let him that hath understanding count the number of the beast: for it is the number of a man; and his number is Six hundred threescore and six.
Revelation
Chapter 14
1 And I looked, and, lo, a Lamb stood on the mount Zion, and with him an hundred forty and four thousand, having his Father's name written in their foreheads.
2 And I heard a voice from heaven, as the voice of many waters, and as the voice of a great thunder: and I heard the voice of harpers harping with their harps:
3 And they sung as it were a new song before the throne, and before the four beasts, and the elders: and no man could learn that song but the hundred and forty and four thousand, which were redeemed from the earth.
4 These are they which were not defiled with women; for they are virgins. These are they which follow the Lamb whithersoever he goeth. These were redeemed from among men, being the firstfruits unto God and to the Lamb.
5 And in their mouth was found no guile: for they are without fault before the throne of God.
6 And I saw another angel fly in the midst of heaven, having the everlasting gospel to preach unto them that dwell on the earth, and to every nation, and kindred, and tongue, and people,
7 Saying with a loud voice, Fear God, and give glory to him; for the hour of his judgment is come: and worship him that made heaven, and earth, and the sea, and the fountains of waters.
8 And there followed another angel, saying, Babylon is fallen, is fallen, that great city, because she made all nations drink of the wine of the wrath of her fornication.
9 And the third angel followed them, saying with a loud voice, If any man worship the beast and his image, and receive his mark in his forehead, or in his hand,
10 The same shall drink of the wine of the wrath of God, which is poured out without mixture into the cup of his indignation; and he shall be tormented with fire and brimstone in the presence of the holy angels, and in the presence of the Lamb:
11 And the smoke of their torment ascendeth up for ever and ever: and they have no rest day nor night, who worship the beast and his image, and whosoever receiveth the mark of his name.
12 Here is the patience of the saints: here are they that keep the commandments of God, and the faith of Jesus.
13 And I heard a voice from heaven saying unto me, Write, Blessed are the dead which die in the Lord from henceforth: Yea, saith the Spirit, that they may rest from their labours; and their works do follow them.
14 And I looked, and behold a white cloud, and upon the cloud one sat like unto the Son of man, having on his head a golden crown, and in his hand a sharp sickle.
15 And another angel came out of the temple, crying with a loud voice to him that sat on the cloud, Thrust in thy sickle, and reap: for the time is come for thee to reap; for the harvest of the earth is ripe.
16 And he that sat on the cloud thrust in his sickle on the earth; and the earth was reaped.
17 And another angel came out of the temple which is in heaven, he also having a sharp sickle.
18 And another angel came out from the altar, which had power over fire; and cried with a loud cry to him that had the sharp sickle, saying, Thrust in thy sharp sickle, and gather the clusters of the vine of the earth; for her grapes are fully ripe.
19 And the angel thrust in his sickle into the earth, and gathered the vine of the earth, and cast it into the great winepress of the wrath of God.
20 And the winepress was trodden without the city, and blood came out of the winepress, even unto the horse bridles, by the space of a thousand and six hundred furlongs.
Revelation
Chapter 15
1 And I saw another sign in heaven, great and marvellous, seven angels having the seven last plagues; for in them is filled up the wrath of God.
2 And I saw as it were a sea of glass mingled with fire: and them that had gotten the victory over the beast, and over his image, and over his mark, and over the number of his name, stand on the sea of glass, having the harps of God.
3 And they sing the song of Moses the servant of God, and the song of the Lamb, saying, Great and marvellous are thy works, Lord God Almighty; just and true are thy ways, thou King of saints.
4 Who shall not fear thee, O Lord, and glorify thy name? for thou only art holy: for all nations shall come and worship before thee; for thy judgments are made manifest.
5 And after that I looked, and, behold, the temple of the tabernacle of the testimony in heaven was opened:
6 And the seven angels came out of the temple, having the seven plagues, clothed in pure and white linen, and having their breasts girded with golden girdles.
7 And one of the four beasts gave unto the seven angels seven golden vials full of the wrath of God, who liveth for ever and ever.
8 And the temple was filled with smoke from the glory of God, and from his power; and no man was able to enter into the temple, till the seven plagues of the seven angels were fulfilled.
Revelation
Chapter 16
1 And I heard a great voice out of the temple saying to the seven angels, Go your ways, and pour out the vials of the wrath of God upon the earth.
2 And the first went, and poured out his vial upon the earth; and there fell a noisome and grievous sore upon the men which had the mark of the beast, and upon them which worshipped his image.
3 And the second angel poured out his vial upon the sea; and it became as the blood of a dead man: and every living soul died in the sea.
4 And the third angel poured out his vial upon the rivers and fountains of waters; and they became blood.
5 And I heard the angel of the waters say, Thou art righteous, O Lord, which art, and wast, and shalt be, because thou hast judged thus.
6 For they have shed the blood of saints and prophets, and thou hast given them blood to drink; for they are worthy.
7 And I heard another out of the altar say, Even so, Lord God Almighty, true and righteous are thy judgments.
8 And the fourth angel poured out his vial upon the sun; and power was given unto him to scorch men with fire.
9 And men were scorched with great heat, and blasphemed the name of God, which hath power over these plagues: and they repented not to give him glory.
10 І пяты Ангел выліў чару сваю на трон зьвера; і яго царства было поўна цемры; і яны кусалі языкі свае ад пакуты,
11 і клялі Бога Нябеснага ад цярпеньняў сваіх і пошасьцяў сваіх; і не пакаяліся ў справах сваіх.
12 І шосты анёл выліў чару сваю ў вялікую раку Эўфрат; і ў ёй вада высахла, што шлях цароў усходу можа быць падрыхтаваны.
13 І я бачыў тры нячыстыя духі, як жабы выйшлі з вуснаў дракона і з вуснаў звера і з вуснаў ілжэпрарока.
14 Бо яны дэманскія духі, што твораць азнакі, якія выходзяць да цароў зямлі і ўсяго сьвету, каб сабраць іх на бітву ў той вялікі дзень Бога Уседзяржыцеля.
15 Вось, іду як злодзей. Дабрашчасны хто чувае і захоўвае адзеньне сваё, каб не хадзіць яму голым, і яны бачаць свой ганьба.
16 І ён сабраў іх на месца, якое называецца па-Габрэйску Армагедон.
17 І сёмы анёл выліў чару сваю на паветра; і пачуўся гучны голас з храма нябеснага ад пасаду, кажучы: гэта робіцца.
18 І былі галасы, і грымоты, і маланкі; і там было вялікае землятрус, напрыклад, не было, так як людзі на зямлі, так магутнае землятрус, і так вялікая.
19 І вялікі горад быў падзелены на тры часткі, і гарады язычніцкія ўпалі, і Вавілон вялікі ў памяць перад Богам, каб даць яму чару віна лютага гневу Ягонага.
20 І счэзла кожная выспа, і гор не былі знойдзеныя.
21 І загінула на людзей вялікі град з неба, кожны камень аб вагой у талент і клялі людзі Бога за язвы ад граду; ад чумы яго была вельмі вялікая.
выкрыццё
кіраўнік 17
1. І прыйшоў адзін з сямі анёлаў, у якіх было сем чараў, і казаў са мной, сказаў мне: падыдзі, Я пакажу табе суд над вялікай блудніцай, якая сядзіць на водах многіх:
2 З кім цары зямныя здзяйснялі блуд, і жыхары зямлі былі напоены віном яе распусты.
3. І павёў мяне ў духу ў пустыню; і я ўбачыў жанчыну, якая сядзела на зьверы барвовым, поўным назоваў богазьняважлівых, з сямю галовамі і дзесяццю рагамі.
4. І жанчына адзетая была ў парфіру і ў пурпуру, упрыгожаны золатам і каштоўнымі камянямі і жэмчугам, і трымала залатую чару ў руцэ сваёй, напоўненую мярзотамі і поскудзьдзю яе распусты:
5 І на лобе ў яе напісана імя: таямніца, Вавілон вялікі, маці блудадзеек і мярзотаў зямных.
6. І ўбачыў я жанчыну апоена крывёю сьвятых і крывёю пакутнікаў Езуса, і калі я ўбачыў яе, дзіву даваўся вялікаму.
7 І сказаў мне анёл, ты дзівуеш? Я скажу табе таямніцу жонкі і звера, які носіць яе, што мае сем галоў і дзесяць рагоў.
8 The beast that thou sawest was, and is not; and shall ascend out of the bottomless pit, and go into perdition: and they that dwell on the earth shall wonder, whose names were not written in the book of life from the foundation of the world, when they behold the beast that was, and is not, and yet is.
9 And here is the mind which hath wisdom. The seven heads are seven mountains, on which the woman sitteth.
10 And there are seven kings: five are fallen, and one is, and the other is not yet come; and when he cometh, he must continue a short space.
11 And the beast that was, and is not, even he is the eighth, and is of the seven, and goeth into perdition.
12 And the ten horns which thou sawest are ten kings, which have received no kingdom as yet; but receive power as kings one hour with the beast.
13 These have one mind, and shall give their power and strength unto the beast.
14 These shall make war with the Lamb, and the Lamb shall overcome them: for he is Lord of lords, and King of kings: and they that are with him are called, and chosen, and faithful.
15 And he saith unto me, The waters which thou sawest, where the whore sitteth, are peoples, and multitudes, and nations, and tongues.
16 And the ten horns which thou sawest upon the beast, these shall hate the whore, and shall make her desolate and naked, and shall eat her flesh, and burn her with fire.
17 For God hath put in their hearts to fulfil his will, and to agree, and give their kingdom unto the beast, until the words of God shall be fulfilled.
18 And the woman which thou sawest is that great city, which reigneth over the kings of the earth.
Revelation
Chapter 18
1. І пасьля гэтага я ўбачыў іншага анёла, што сыходзіў зь неба і меў уладу вялікую; і зямля асьвяцілася ад славы яго.
2 І ўсклікнуў ён моцна, гучным голасам, кажучы: вялікі Вавілон загінуў, загінуў, і зрабіўся жыллё дэманаў і прыстанкам усякаму нячыстаму духу, прыстанкам усякаму нячыстаму і агіднай птушцы.
3 Для ўсіх краін выпілі віна гневу яе распусты, і цары зямныя любаблуднічалі зь ёю, і купцы зямныя разбагацелі ад вялікай раскошы яе.
4 І пачуў я іншы голас з неба, які казаў: выйдзі ад яе, народ Мой, каб вы не ўдзельнічаеце ў грахах яе, і што вы не атрымаеце яе язвамі.
5 бо грахі яе дайшлі да неба, і Бог узгадаў няпраўды яе.
6 Адплацеце ёй так, як яна плаціла вам, і двойчы да яе двойчы па справах яе; у чары, у якой яна заўсёды гатавалі прыгатуйце ёй удвая.
7 Колькі славілася яна і жыла смачна, столькі пакутаў і гора даць ёй, бо яна кажа ў сэрцы сваім, я сяджу царыцаю, я не ўдава і не ўбачу гароты.
8 Таму прыйдуць на яе кары ў адзін дзень, смерць і плач і голад; і яна будзе спалена агнём, бо моцны Гасподзь Бог, Які судзіць яе.
9 І цары зямныя, што блудадзеялі і чароўна з ёй, не аплакваць яе, і плач па ёй, калі ўбачаць дым ад пажару яе,
10 стоячы зводдаль у страху ад пакутаў яе і кажучы: гора, гора табе, вялікі горад Вавілон, горад моцны! бо ў адну гадзіну прыйшоў суд твой.
11 І купцы зямныя будуць плакаць і гараваць пра яе; бо ніхто не купляе іх тавар больш:
12 тавараў залатых і срэбраных, і камянёў каштоўных і жэмчугу, і вісону і парфіры, і шоўку, і пунсовы, і ўсякага пахучага дрэва, і ўсякіх вырабаў са слановай косці, і ўсякіх вырабаў з дарагіх дрэваў , і з медзі і жалеза і мармуру,
13 І карыца, і пахі, і мазь, і ладан, і віно, і алей, і пшанічная мука, і пшаніца, і звяры, і авечкі, і коні і калясьніцы, і рабы, і душы людзей.
14 І пладоў, што даспадобы душы тваёй ўхіліліся ад цябе, і ўсё сытае і бліскучае адышло ад цябе, і ты не павінен знайсці іх больш не на ўсіх.
15 Купцоў гэтых рэчаў, якія былі зробленыя багатай ёю, стануць здалёку, у страху ад пакутаў яе, плачучы і галосячы,
16 і кажучы: гора, гора табе, вялікі горад, апрануты ў вісон і парфіру і ў пурпуру, аздобленая золатам і каштоўнымі камянямі, і жэмчугам!
17 бо ў адну гадзіну загінула такое багацце сыдзе на нішто. І ўсё стырнікі, і ўсе, хто плыве на караблях, і маракі, і ўсе, хто гандлюе на моры, сталі здалёк,
18 І плакалі, калі ўбачылі дым ад пажару яе, кажучы: які горад падобны вялікаму гораду!
19 І пасыпалі попелам галовы свае і лямантавалі, плачучы і галосячы: гора, гора табе, горад вялікі, каштоўнасьцямі якога ўзбагаціліся ўсе, хто мае караблі на моры па прычыне яе дарагоўлі! бо ў адну гадзіну яна спустошана.
20 Rejoice over her, thou heaven, and ye holy apostles and prophets; for God hath avenged you on her.
21 And a mighty angel took up a stone like a great millstone, and cast it into the sea, saying, Thus with violence shall that great city Babylon be thrown down, and shall be found no more at all.
22 And the voice of harpers, and musicians, and of pipers, and trumpeters, shall be heard no more at all in thee; and no craftsman, of whatsoever craft he be, shall be found any more in thee; and the sound of a millstone shall be heard no more at all in thee;
23 And the light of a candle shall shine no more at all in thee; and the voice of the bridegroom and of the bride shall be heard no more at all in thee: for thy merchants were the great men of the earth; for by thy sorceries were all nations deceived.
24 І ў ёй была знойдзена кроў прарокаў і святых і ўсіх забітых на зямлі.
выкрыццё
кіраўнік 19
1. І пасьля гэтага я пачуў гучны голас як бы вялікага мноства людзей, які гаварыў на небе, Алілуя; Выратаванне і слава, і гонар і сіла Госпаду Богу нашаму:
2 бо праўдзівыя і справядлівыя суды Ягоныя! Бо Ён асудзіў тую вялікую блудніцу, якая разбэсьціла зямлю з яе распусты, і зыскаў кроў рабоў Сваіх ад рукі яе.
3. І другі раз сказалі: алілуя. І дым ад яе паўставаў на векі вечныя.
4 І дваццаць чатыры старцы і чатыры жывыя істоты ўпалі і пакланіліся Богу, Які на троне сядзіць, кажучы: амін; Алілуя.
5. І голас, які казаў: хвалеце Бога нашага, усе рабы Ягоныя і хто баіцца Яго, малыя і вялікія.
6 І чуў я нібы голас вялікага мноства людзей, нібы шум многіх водаў, і як голас грымотаў моцных, якія казалі: алілуя, бо зацараваў Гасподзь Бог Усеўладны.
7 Парадуймася і ўсьцешмася і ўзьнясёмце Яму славу; бо настала вясельле Ягняці, і жонка Ягоная падрыхтавала сябе.
8 І ёй дадзена было ёй апрануцца ў вісон чысты і сьветлы; а вісон ёсьць праведнасьць святых.
9 І сказаў мне: напішы: дабрашчасныя тыя, якія закліканы на вясельную вячэру Ягняці. І сказаў мне: гэтыя сапраўдныя словы Божыя.
10 І я ўпаў да ног ягоных, каб пакланіцца яму. І ён сказаў мне: глядзі, не рабі гэтага; я саслужнік ты і браты твае, якія маюць сьведчаньне Ісусава; Богу пакланіся, бо сьведчаньне Ісусава ёсьць дух прароцтва.
11 І я ўбачыў неба, і вось конь белы; і ён, што які сядзіць на ім называецца Верны і Праўдзівы, Які праведна судзіць і вайну.
12 Вочы ў Яго як полымя вогненнае, і на галаве Яго шмат карон; і ён меў імя напісанае, якога ніхто не ведаў, але ён сам.
13 І ён быў апрануты ў акрываўленае, і яго імя называецца Слова Божае.
14 І войскі нябесныя ішлі сьледам за Ім на конях белых, апранутыя ў вісон белы і чысты.
15 І з вуснаў Ягоных выходзіць востры меч, каб ім паражаць народы, і ён будзе пасьвіць іх жазлом жалезным; Ён топча чавільню віна лютасьці і гневу Бога Уседзяржыцеля.
16 І ён мае на сваёй вопратцы і на сьцягне ў Яго напісана імя: Цар цароў і Гасподзь над гаспадарамі.
17 І ўбачыў я анёла, які стаяў на сонцы; і ён усклікнуў гучным голасам, кажучы ўсім птушкам, што лёталі пасярэдзіне неба: ляціце, зьбярэцеся да вячэры вялікага Бога;
18 каб пажэрці трупы цароў, і плоць тысячнікаў, і плоць моцных, і плоць коней і тых, што сядзяць на іх, і плоць ўсіх людзей, свабодных і рабоў, і маленькі і вялікі.
19 І ўбачыў я звера і цароў зямных і войскі іхнія, сабраныя, каб змагацца зь Верхаўцом і з войскам Ягоным.
20 І схоплены быў зьвер і зь ім ілжэпрарок, што чыніў дзівосы перад ім, якімі ён зьвёў іх, што ён атрымаў напісанне звера, і іх пакланяліся вобразу ягонаму. Яны абодва былі жывыя кінутыя ў возера вогненнае, што гарэла серкай.
21 І астатнія забітыя мячом Верхаўцовым, меч выходзіў з вуснаў Ягоных, і ўсе птушкі накарміў іх трупамі.
выкрыццё
кіраўнік 20
1. І ўбачыў я анёла, што сыходзіў зь неба, які меў ключ да бездані і вялікі ланцуг у сваёй руцэ.
2 Ён узяў цмока, зьмея адвечнага, які ёсьць д'ябал і сатана, і скаваў яго на тысячу гадоў,
3 І не ўкінуў яго ў бездань, і заключыў яго, і паклаў над ім пячатку, каб ня зводзіў ужо народы, пакуль ня скончыцца тысяча гадоў, павінны быць выкананы: і пасля гэтага ён павінен быць вызвалены на кароткі час.
4 І ўбачыў я троны і тых, што сядзяць на іх, і суд дадзены быў ім, і я ўбачыў душы абезгалоўленых за сьведчаньне Ісуса і за слова Божае, і якія не пакланяліся зьверу, ні вобразу ягонаму, і не прынялі кляйма на лоб іхні, або ў іх руках; і яны ажылі і валадарылі з Хрыстом тысячу гадоў.
5 Але астатняя частка мёртвых не ажылі, пакуль ня мінецца тысяча гадоў. Гэта першае нядзелю.
6 Дабрашчасны і сьвяты, хто мае ўдзел ва ўваскрэсеньні першым: над імі сьмерць другая ня мае ўлады, але яны будуць сьвятарамі Бога і Хрыста і будуць валадарыць зь Ім тысячу гадоў.
7 А як мінецца тысяча гадоў, сатана будзе вызвалены з цямніцы сваёй,
8 і выйдзе ўводзіць у змусту народы на чатырох кутах зямлі, Гога і Магога, і зьбіраць іх на бітву; лік якіх як пясок марскі.
9 І пайшлі яны на шырыню зямлі і аблажылі табар сьвятых і горад любасны, і сышоў агонь ад Бога зь неба і зжэр іх.
10 І д'ябал, што падмануў іх, укінуты ў возера вогненнае і сернае, дзе зьвер і ілжэпрарок, і будуць пакутаваць дзень і ноч на вякі вякоў.
11 І ўбачыў я вялікі белы трон і сядзеў на ім, ад аблічча Якога неба і зямля бегла і там не знайшлося месца для іх.
12 І ўбачыў я мёртвых, малых і вялікіх, якія стаяць перад Богам; і кнігі раскрыты былі, і іншая кніга раскрыта, якая ёсць кніга жыцця; і суджаны былі мёртвыя з тых рэчаў, якія былі напісаны ў кнігах, паводле ўчынкаў сваіх.
13 І аддало мора мёртвых, што былі ў ім; і смерць і пекла аддалі мёртвых, якія былі ў іх; і суджаны быў кожны паводле ўчынкаў сваіх.
14 І смерць і пекла ўкінуты ў возера вогненнае. Гэта другая смерць.
15 І хто ня быў запісаны ў кнізе жыцьця, той быў кінуты ў возера вогненнае.
выкрыццё
кіраўнік 21
1. І ўбачыў я новае неба і новую зямлю, бо ранейшае неба і мінуў першую зямлю; і там больш не было мора.
2 І я, Ян, угледзеў сьвяты горад Ерусалім, новы, які сыходзіў ад Бога зь неба, падрыхтаваны як нявеста, убраная для мужа свайго.
3 І пачуў я гучны голас з неба, які казаў: вось, скінія Бога зь людзьмі, і Ён будзе жыць з імі, і яны будуць Яго народам, і Сам Бог з імі будзе Богам іх.
4 І вытра Бог кожную слязу з вачэй іхніх; і там павінна быць не больш смерці, ні смутку, ні плачу, ні павінна там быць больш болю: бо ранейшае прайшло.
5. І сказаў Той, Хто сядзеў на троне: вось твару ўсё новае. І ён сказаў мне: напішы; бо словы гэтыя праўдзівыя і слушныя.
6. І сказаў мне: збылося. Я ёсьць Альфа і Амега, пачатак і канец. Я дам яму, што Які прагне ад крыніцы вады жывое.
7 Пераможца спадкуе ўсё, і буду яму Богам, і ён будзе Мне сынам.
8 Але страх, і няверным, і паганым і забойцаў, і блудадзеяў і чарадзеі, і ідаласлужнікі і ўсе хлусы, павінна мець сваю ролю ў возеры, якое гарыць вагнём і серкаю: гэта смерць другая.
9 І прыйшоў да мяне адзін з сямі анёлаў, у якіх было сем чараў, напоўненых сямю апошнімі пошасьцямі, і гаварыў са мной, кажучы: прыйдзі сюды, я пакажу табе жонку, нявесту Ягняці.
10 І ўзьнёс мяне ў духу на вялікую і высокую гару, і паказаў мне вялікі горад, сьвяты Ерусалім, які сыходзіў зь неба ад Бога,
11 ён мае славу Божую, і яе святло было падобны да каменя самае дарагое, нават як яшма камень, празрыстага, як крышталь;
12 І быў вялікую і высокую сцяну, мае дванаццаць брамаў і на варотах дванаццаць анёлаў, і імёны, напісаныя на ім, якія з'яўляюцца імёны дванаццаці плямёнаў сыноў Ізраілевых:
13 На ўсходзе трох брамы; на поўначы тры брамы; на поўдні трох брамы; і на захадзе тры брамы.
14 І мур мае дванаццаць падмуркаў, і на іх імёны дванаццаці апосталаў Ягняці.
15 Той, што са мной гаварыў, меў залатую трысьціну для вымярэньня горада і брамаў ягоных і муроў ягоных.
16 І горад чатырохкутнікам, і даўжыня яго такая ж, як і шырыня і абмерыў ён горад кіем на дванаццаць тысяч стадый. Даўжыня і шырыня і вышыня яго роўныя.
17 і ягоны абмерыў сцяну, сто сорак чатыры локці, у адпаведнасці з мерай чалавека, гэта значыць анёл.
18 І будаўніцтва сцены гэтага было яшмы, а горад быў чыстае золата, падобны чыстаму шклу.
19 І Падставы сцены ўпрыгожаны ўсялякімі каштоўнымі камянямі. Першы ясьпіс; сапфір; трэці, халцэдон; чацвёрты, смарагд;
20 пятае сарданікс; шостае сердалік; сёмае хрызаліт; восьмы, берылій; дзявяты, тапаз; дзесяты, A хризопрас; адзінаццаты, гіяцынт; дванаццаты, аметыст.
21 А дванаццаць брамаў было дванаццаць перлаў; кожная брама была з адной жамчужыны і вуліцы горада было чыстае золата, як празрыстае шкло.
22 І я не бачыў храма ў ім, бо Гасподзь Бог Усеўладны, і Ягня храм яго.
23 І горад ня мае патрэбы ні ў сонцы, ні ў месяцы на асьвятленьне сваё; бо слава Божая асьвятліла яго, і Ягня святло.
24 І народы з іх, якія захоўваюцца будзе хадзіць у сьвятле ягоным, і цары зямныя прынясуць у яго славу і гонар свой.
25 І брамы яго не будуць замыкацца ўдзень, не павінна быць ніякіх там ноч.
26 І прынясуць у яго славу і гонар народаў у яго.
27 І павінны ніякім чынам не ўвойдзе ў яго нічога нячыстага, ні аддадзены погані і хлусьні, ці вытварае хлусні, але толькі тыя, якія напісаны ў кнізе жыцьця Ягняці.
выкрыццё
кіраўнік 22
1. І паказаў мне чыстую раку вады жыцьця, сьветлую, як крышталь, якая выплывала ад трона Бога і Ягняці.
2 Пасярод вуліцы яго, і па абодва бакі ракі, дрэва жыцьця, якое дванаццаць разоў родзіць плады, дае на кожны месяц плод і лісце дрэва для лячэння ад народы.
3 І нічога ўжо ня будзе праклятага; а трон Бога і Ягняці будзе ў ім; і рабы Ягоныя будуць служыць Яму:
4 І ўгледзяць аблічча Ягонае, і яго імя будзе на лобе ў іх.
5 І не павінна быць ніякай ночы там; і яны не маюць патрэбы ні ў сьветачы, ні ў святле сонца; бо Гасподзь Бог асвятляе іх, і яны будуць валадарыць на вякі вякоў.
6. І сказаў мне: гэтыя словы слушныя і праўдзівыя; і Гасподзь Бог сьвятых прарокаў паслаў анёла Свайго паказаць рабам Сваім тое, што мае быць неўзабаве.
7 Вось, прыйду неўзабаве: дабрашчасны той, хто трымаецца словаў прароцтва гэтай кнігі.
8 І я, Ян, убачыў гэтыя рэчы, і пачуў іх. І калі я пачуў і ўбачыў, я ўпаў, каб пакланіцца яму ног анёла, які мне паказваў гэтыя рэчы.
9 Тады ён сказаў мне: глядзі, не рабі гэтага; бо я саслужнік табе і братам тваім прарокам і трымаецца прароцтва кнігі гэтае: пакланяцца Богу.
10 І сказаў мне: ня запячатвай словы прароцтва кнігі гэтае: бо час пад рукой.
11 Ён, што гэта несправядліва, хай несправядлівай яшчэ: і той, які нячыста, хай ён будзе нячыстае яшчэ: і той, хто праведны, хай праўду яшчэ, і сьвяты, хай асьвячаецца яшчэ.
12 І вось, Я хутка прыйду; і адплата Мая са Мною, каб аддаць кожнаму па справах яго.
13 Я ёсьць Альфа і Амега, пачатак і канец, першы і апошні.
14 Дабрашчасныя тыя, якія захоўваюць запаведзі Ягоныя, каб мець ім права на дрэва жыцьця і ўвайсьці праз вароты ў горад.
15. Бо без сабакі, і чарадзеяў, і блудадзеяў, і забойцы, і ідаласлужнікі і кожны, хто любіць і ўчыняе няпраўду.
16 Я, Ісус, паслаў анёла Майго засьведчыць вам гэта ў цэрквах. Я ёсьць корань і нашчадак Давіда, зорка сьветлая і ранішняя.
17 І Дух і нявеста кажуць: прыйдзі. І хай слухае кажуць: прыйдзі. І хай той, хто прагне прыйсці. І кожны, хто хоча, няхай бярэ ваду жыцьця дарма.
18 Бо я сьведчу кожнаму чалавеку, хто чуе словы прароцтва кнігі гэтай: калі хто дадасьць што да гэтых рэчаў, Бог дадавайце да яго язвы, пра якіх напісана ў кнізе гэтай:
19 І калі хто адыме што ад словаў кнігі прароцтва гэтага, Бог адбярэ яго частка з кнігі жыцьця, і ў сьвятым горадзе і ў тым, што напісана ў гэтай кнізе.
20 сьведчыць гэта, кажа: вось, прыйду неўзабаве. Амэн. Так, прыйдзі, Госпадзе Ісусе.
21 Мілата Госпада нашага Ісуса Хрыста з усімі вамі. Амэн.